Версия для слабовидящих 5 клас — Средняя школа №7 г. Калинковичи
[an error occurred while processing the directive]

5 клас

Верш “Зімой” – першы твор Максіма Багдановіча, з якога пачынаецца знаёмства вучняў з адной з самых яркіх зорак беларускай паэзіі.


Зімой

Здароў, марозны, звонкі вечар!
Здароў, скрыпучы, мяккі снег!
Мяцель не вее, сціхнуў вецер,
I волен лёгкіх санак бег.

Як мары, белыя бярозы
Пад сінявой начной стаяць,
У небе зоркі ад марозу
Пахаладзеўшыя дрыжаць.

Вільготны месяц стуль на поле
Празрысты, светлы стоўп спусціў
I рызай срэбнаю раздолле
Снягоў сінеючых пакрыў.

Ўзрывайце ж іх санямі, коні!
Звіні, вясёлых бомаў медзь!
Вакол лятуць бары і гоні,
Ў грудзях пачала кроў кіпець.
1910

Максім Багдановіч стварае пейзажную карціну праз паказ разнастайных слыхавых і зрокавых вобразаў. Відавочнай у вершы з’яўляецца прысутнасць чалавека, гэта ён, лірычны герой, такім успрымае зімовы вечар, чуе і бачыць тое, што адбываецца ў прыродзе, і яна адпаведным чынам уплывае на яго.

Верш у перакладзе на рускую мову

Богданович Олег

Привет, морозный, звонкий вечер!

Привет, скрипучий, мягкий снег!

Метель не веет, стихнул ветер,

И волен лёгкий саней бег.

Мечтами белые берёзы

Под синевой ночной стоят,

А в небе звёзды, от мороза,

Захолоделые дрожат.

Влажный месяц с неба в поле

Прозрачный, светлый столб спустил

И ризой серебристою раздолье

Снегов сияющий покрыл.

Взрывайте ж их санями кони!

И пой весёлым звоном медь!

Вокруг летят боры и долы,

В груди готова кровь кипеть.

Перевод с белорусского. 29.11.20г.